از آنجایی که به کار بردن تکنیک‌های اشتباه در نواختن گیتار می‌تواند منجر به درد و حتی آسیب در ناحیه انگشتان، دست و در نهایت ایجاد صدایی خفه در ساز شود، تمرینِ تکنیک‌های انگشت‌گذاری در نواختنِ حرفه‌ای گیتار پاپ یا کلاسیک برای اجرایی تمیز و بدون نویز امری حائز اهمیت است.
مانند هرکاری، طبیعتا یادگیری این تکتیک‌ها نیز روش‌های مختص به خود را دارد که در این مقاله سعی کردیم راحت‌ترین و موثرترین روش‌ها را در چند مورد خلاصه کنیم.
۱. انگشت‌گذاری پایه:
حفظ موقعیت انگشتان برای هر فرت: جهت کاهش فشار انگشتان بر روی سیم‌های ساز، انگشتان خود را در نزدیک‌ترین حالت به فرت‌ها نگه دارید؛ با این تکنیک هر انگشت، فرت‌ها را به ترتیب پوشش می‌دهد.
۲. انگشت‌گذاری آکوردها:
در آموزش گیتار کلاسیک و پاپ تا جای ممکن هنگام جابه‌جایی بین آکوردها از حرکت زیاد انگشتان بکاهید؛ این حالت سرعت و کارآمدی نواختن و حرکت بین آکوردها را بالا برده و صرف انرژی را به حداقل می‌رساند.
۳. موقعیت مچ:
درد مچ دست در نوازنگان مبتدی، که در صورت مراقب نبودن منجر به سندرم تونل کارپال (گرفتگی و به دام افتادن عصب در نتیجه فشردگی عصب میانی در دالان مچ دست) می‌شود، یکی از مواردی‌ست که متاسفانه رهایی از آن مشکل‌زاست.
قرارگیری مچ دست در حالتی استاندارد حین نواختن امری حائز اهمیت است؛ کشیدگی بیش از حد مچ دست -به جلو یا به عقب- امری غیر استاندارد تلقی می‌شود. مچ دست اصطلاحا باید در حالت استراحت باشد و نه کشیده. در این حالت هم بیشترین میزان دامنه‌ی حرکتی انگشتان را داریم و هم محدودیت حرکتی آن‌ها منجر به خفه شدن صدا نمی‌شود و از همه مهم‌تر از آسیب رسیدن به تاندون‌های دست جلوگیری کرده‌ایم. توجه داشته باشید که برحسب اندازه‌ی دست هر فرد، این موارد کاملا می‌تواند شخصی‌سازی شود که طبیعتا در نواختن گیتار کلاسیک، پاپ و الکتریک متفاوت خواهد بود.
۴. انگشت گذاری های مختلف
ممکن است از انگشتان مختلفی برای شروع اجرای گام استفاده کنید تا جابه‌جایی به سایر نت‌ها یا آکوردها را تسهیل کند؛ هر بار که گامی را می‌نوازید، از همان انگشت‌گذاری به طور ثابت استفاده کنید تا حافظه عضلانی را تقویت کنید.
5. موقعیت شست دست
نیازی به فشار بیش از حدِ قسمت نرم کف انگشت شست، یعنی جایی که اثر انگشت قرار دارد، به پشت دسته نیست. در واقع، با خم کردن انگشت شست به سمت کف دست، نواحی اطراف انگشت شست به طور طبیعی به پشت دسته نزدیک‌تر می‌شوند. وقتی دست خود را بالا می‌برید، این نواحی اطراف انگشت شست هستند که به پشت دسته نزدیک‌تر می‌شوند، نه قسمت نرم آن.
توصیه می‌شود از اطراف انگشت شست به عنوان نقطه تماس اصلی با دسته گیتار استفاده کنید، چرا که این بخش به طور طبیعی به پشت دسته نزدیک‌تر است. چسباندن قسمت نرم کف انگشت شست به پشت دسته می‌تواند موجب فاصله گرفتن انگشت چهارم شما از سیم‌ها شود.
بسته به اندازه دست‌ها، انگشتان و شست هر فرد، موقعیت انگشت شست شما در پشت دسته متفاوت خواهد بود. به طور کلی، بهتر است شست در نزدیکی مرکز پشت دسته قرار گیرد تا دسترسی حداکثری به فرت‌های صحیح داشته باشید و از لغزش دست به لبه دسته جلوگیری کنید.
تمرین منظم این تکنیک‌ها به بهبود چابکی، سرعت و دقت شما در نواختن گیتار کلاسیک، پاپ و الکتریک کمک خواهد کرد.
آموزش گیتار در اصفهان ، آموزش گیتار پاپ در اصفهان ، آموزش گیتار کلاسیک در اصفهان ، آموزش گیتار الکتریک در اصفهان